سنسورهای فشار تایر (TPMS) چگونه کار می کنند؟

سیستم های نظارت بر فشار باد تایر (TPMS) افزوده های نسبتا جدیدی به مجموعه حسگرهای خودروی شما هستند. حداقل اگر آنقدر سن دارید که به یاد داشته باشید چه زمانی در انتخابات ریاست جمهوری به فشار باد لاستیک ها می بالیدند.

در واقع، TPMS از سال 2007 توسط قانون TREAD اجباری شده است (قبلاً بودند، اما اجباری نبودند)، بنابراین همه خودروهای سال مدل 2008+ مجهز به آن هستند. دلیل آن این است که فشار کم تایرها باعث کاهش مصرف سوخت شده و لاستیک ها را مستعد آسیب و خرابی می کند. دو مورد آخر خطرات ایمنی عمده هستند.

دو نوع TPMS وجود دارد. یکی مبتنی بر حسگر است و به برخی از درایورها این امکان را می‌دهد تا داده‌هایی با سرعت بیشتری در دسترس داشته باشند. دیگری منفعل تر است، اما هنوز هم کمی ایمنی اضافی دارد. در اینجا نحوه کار آنها آمده است.

دو سیستم سنسور فشار تایر

این دو TPMS مستقیم و TPMS غیر مستقیم هستند. Direct شامل سنسوری است که مقادیر واقعی فشار تایر را از طریق یک ماژول به رایانه خودرو منتقل می کند. هنگامی که این فشارها 25 درصد یا بیشتر کمتر از فشار سرد توصیه شده توسط سازنده باشد، چراغ هشدار TPMS روی داشبورد فعال می شود.

در برخی از خودروهای جدید، عمدتاً از انواع عملکرد محور، رانندگان اغلب می‌توانند به صفحه‌ای مراجعه کنند که فشار باد لاستیک‌های آن‌ها را در زمان واقعی نشان دهد. این نه تنها برای مرجع سریع مفید است، بلکه برای حفظ عملکرد تایرها در روزهای پیست و اتوکراس نیز مفید است.

مطلب مرتبط:آموزش تعویض فیلتر هوای خودرو

TPMS غیر مستقیم کمتر درگیر است. این نوع سیستم به سنسورهای سرعت چرخ ABS خودرو که از قبل در محل نصب شده اند متکی است. اگر یک چرخ به اندازه کافی کم باد شود، با سرعتی متفاوت از چرخ های دیگر می چرخد. این به رایانه خودرو می گوید که مشکلی پیش آمده است و سپس چراغ هشدار TPMS را روشن می کند.

در هر دو سیستم، گام بعدی این است که به یک منطقه امن بروید و لاستیک ها را بررسی کنید، و همچنین فشار آنها را بررسی کنید. آنها ممکن است به دلایل بی‌شماری کم باشند، اما هرگز ایده بدی نیست که آنها را با بادکننده‌های قابل حمل باد کنید، و سپس ببینید که آیا یک یا چند بار دوباره باد می‌شوند یا خیر.

مزایا و معایب سنسورهای فشار تایر

 

TPMS یک سیستم مفید است که نه تنها ایمنی جاده را بهبود می بخشد بلکه مقداری سکه در پمپ ذخیره می کند. که البته به معنی انتشار کلی کربن کمتر است. با این حال، آنها معایب خود را دارند.

سنسورهای مستقیم TPMS یک سیگنال ارسال می کنند، بنابراین برای انجام کار خود به برق نیاز دارند. باتری ها معمولاً پنج تا ده سال عمر می کنند و تعویض آنها یا به معنای تعویض خود باتری ها یا کل حسگر است. هزینه قطعات اغلب کمی بالا است، به علاوه کار برای باز کردن و نصب مجدد لاستیک، که از 15 تا 25 دلار در هر فروشگاه لاستیک محلی متغیر است، به علاوه هر کار اضافی برای چسباندن سنسورهای جدید با واشرهای همراه آنها و غیره.

با این حال، یکی از نکات مثبت سیستم های TPMS غیرمستقیم این است که هیچ سنسوری در چرخ ها وجود ندارد زیرا این متغیر فقط از سنسور سرعت ABS می آید.

یکی از نکات منفی TPMS این است که برخی از سیستم‌ها نسبت به سایرین خوش خلق‌تر هستند. یک افت جزئی دما، مانند ضربه ناگهانی سرد، می تواند برای افت PSI لاستیک و روشن شدن چراغ هشدار کافی باشد.

یکی دیگر از نقاط ضعف سنسورهای TPMS این است که اگر آنها را روی دسته دوم چرخ‌ها نصب نکنید، همیشه چراغ هشدار TPMS را روشن خواهید داشت. مگر اینکه برای خلاص شدن از شر آن، کد ECU سفارشی انجام دهید، که در خودروهای برخی برندها امکان پذیر است.

در نهایت، برنامه‌ریزی‌شده برای خودروی شما – مانند سنسورهای OEM BMW در چرخ‌های BMW – معمولاً به خوبی کار می‌کنند و نیازی به برنامه‌نویسی ندارند. اگرچه، گزینه های غیر OEM ممکن است برای عملکرد صحیح با ماشین شما نیاز به برنامه ریزی داشته باشند.

چگونه عمر سنسورهای فشار تایر را افزایش دهیم

دو کار سریع و آسان می‌تواند برای طولانی‌تر کردن عمر سنسورهای TPMS خودروی شما انجام شود و همچنین چراغ هشدار راه‌اندازی نشود: لاستیک‌های خود را به‌درستی باد کرده و مرتباً آن‌ها را چک کنید و درب سوپاپ‌ها را همیشه روشن نگه دارید. انجام اولی با یک گیج ارزان قیمت و نگاه کردن به برچسب داخل درب سمت راننده آسان است، و دومی schmutz را از دریچه خارج می کند که به آرامی آن را خراب می کند و نیاز به تعویض سوپاپ و سنسور آن دارد.

مطلب مرتبط:آموزش مکانیک خودرو